Dag en nacht beleven we alleen het nu, het unieke en eeuwige ogenblik, dat zich onder onze ogen opent.
(Jack Kornfield)
Wanneer we een pad van bewustzijn lopen, is het van belang dat we regelmatig stil staan. Dat kunnen we doen op dagelijkse basis, door middel van meditatie. Daarnaast kunnen we besluiten om in retraite te gaan. Dat is een vruchtbare en vreugdevolle wijze om onze natuurlijke aard te herinneren en te vieren!
Het fijne van een retraite is dat je het dagelijkse leven even helemaal aan zichzelf kunt laten. Even geen zakelijke afspraken, geen telefoon die je moet beantwoorden, geen e-mails waar je op moet reageren etc. Dat kan aanvankelijk ook even afkicken zijn. We zijn zo gewend om continu beschikbaar te zijn.
Echter, als we alle dagelijkse beslommeringen aan zichzelf laten en oefenen om te rusten in de Rijkdom van Zijn, de rijkdom van het huidige moment, dan komen we thuis. Onze natuurlijke wijze van zijn, onze Zijnsaard, toont zich aan ons. Liefde, wijsheid, edelmoedigheid, helderheid en mededogen voor al wat is, wordt wakker gekust. Door precies plaats te nemen waar we zijn ontspannen we in de Rijkdom die gegeven is.
Soms komen we in retraite ook onze neurose tegen. We voelen ons onrustig, ervaren weerstand of ontdekken hoe moeilijk we het vinden om stil te zijn. Deze weerstanden zijn helemaal geen probleem. Dit van jezelf ontdekken, is juist de vrucht van in retraite gaan. Wanneer je oefent om deze weerstand als een kostbare schat tegemoet te treden, kan de schoonheid die daarin verborgen ligt zich aan jou tonen. Juist dat is het pad van bewustzijn lopen!